Από το σονέτο του Λορέντζου Μαβίλη δανείζεται τον τίτλο του ο κύκλος τραγουδιών «Έρως και Θάνατος», είναι αφιερωμένος στην αγαπημένη του συνθέτη, Μυρτώ, και περιλαμβάνει τέσσερα τραγούδια. Τα δύο πρώτα, «Απρίλης» και «Αν γυρεύεις απ ' τον ήλιο τη χαρά», συνέθεσε ο Θεοδωράκης σε στίχους δικούς του το 1946 στην Αθήνα καθώς  περιέμενε τη Μυρτώ στα καθιερωμένα τους ραντεβού. Συνήθως έφτανε μισή ώρα νωρίτερα, ενώ εκείνη αργούσε μισή ώρα κι έτσι είχε μια ώρα να εργαστεί πάνω στις μουσικές του δημιουργίες. Εξόριστος στην Ικαρία μελοποίησε δύο χρόνια αργότερα τα δύο σονέτα του Μαβίλη, «Έρως και Θάνατος» και «Λήθη» (έχει μελοποιηθεί και από τους Μ. Καλομοίρη – Κουιντέτο με τραγούδι,1912, Π. Πετρίδη – Πέντε Ελληνικές Μελωδίες, 1924 και Α. Ευαγγελάτο – Κύκλος Τραγουδιών σε ποίηση Λ. Μαβίλη, 1974-75). Η μελοποίηση του κύκλου πραγματοποιείται σε ύφος σύγχρονου Lied, συνδυάζοντας επιτυχώς στοιχεία δραματικά – απαγγελτικά από τη σύγχρονη περίοδο και λυρικά από τη ρομαντική. Ο συνθέτης εστιάζει περισσότερο στην ανάδειξη των εννοιών του ποιητικού λόγου και λιγότερο στην καθεαυτήν μορφή του. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στο δίπτυχο έρωτας – θάνατος, πρωταρχικό μοτίβο της μουσικής δημιουργίας και εκφραστικό «καταφύγιο» της τέχνης γενικότερα.

"Στα 1945, μπροστά στη παλιά γκεστάπο, ήταν Μάης, άνοιξη έγραψα το ποίημα Της αγάπης λόγια... με τίτλο Απρίλης. Σιγομουρμούριζα τη μουσική όταν φάνηκε η Μυρτώ. Στο ίδιο μέρος συνθέτει και ένα τραγούδι παθητικό Αν γυρεύεις απ' τον ήλιο τη χαρά".

Ο χρόνος της ελευθερίας και της αναμονής της αγαπημένης του συγχέεται με το χρόνο της εξορίας και της αναμονής του θανάτου.

Η συνοδεία του πιάνου και μετέπειτα της ορχήστρας προστέθηκαν πολύ αργότερα, στα 1955 στο Παρίσι.