Ο Μίκης Θεοδωράκης γεννήθηκε στη Χίο, στις 29 Ιουλίου 1925 και πέθανε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβίου 2021. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και το Conservatoire του Παρισιού. Το 1957 κέρδισε Χρυσό Μετάλλιο Σύνθεσης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Μόσχα, το 1959 το βραβείο Copley και το 1963 το βραβείο Sibelius.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία για την προσφορά του στη δημοκρατία και τον πολιτισμό και έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτωρ στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Μακεδονίας, Κρήτης και Θεσσαλίας. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη μουσικής, αλλά και με τομείς πέραν της κύριας τέχνης του, όπως ποίηση, πεζογραφία, φιλοσοφία, πολιτική.

Το έργο του διαχωρίζεται σε τρεις κύριες περιόδους: Α) 1937-1960: Συνθέτει έργα συμφωνικά και μουσικής δωματίου σύμφωνα με δυτικοευρωπαϊκές μορφές και σύγχρονες τεχνικές. Β) 1960-1980: Επιχειρεί σύζευξη της συμφωνικής ορχήστρας με λαϊκά όργανα και δημιουργεί νέες φόρμες με βάση τη φωνή, οι οποίες εξελίσσονται σε καλλιτεχνικό κίνημα με μοναδική λαϊκή απήχηση. Γ) Από το 1981: Επιστρέφει στις συμφωνικές μορφές και ασχολείται με το είδος της όπερας.

Στις 15 Δεκεμβρίου 1997 ο Μίκης Θεοδωράκης παραχώρησε το προσωπικό του αρχείο στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη». Εντυπωσιακό σε όγκο και θεματική ποικιλία, απαρτίζεται από χειρόγραφες παρτιτούρες και κείμενα, αποκόμματα τύπου, αφίσες, προγράμματα, οπτικοακουστικό υλικό, διατριβές, μελέτες, φωτογραφίες, μετάλλια και ποικίλα έντυπα.

Mikis Theodorakis was born in Chios, on June 29, 1925. He studied at the Athens Conservatory and the Conservatoire of Paris. In 1957 he won the Gold Medal of Composition at the World Youth Festival in Moscow, in 1959 he was awarded the Copley Prize and in 1963 the Sibelius Prize.

He has received many awards for his contribution to democracy and culture and has been awarded an honorary hD from the Universities of Athens, Thessaloniki, Macedonia, Crete and Thessalia. He worked on all styles of music and he extended into areas beyond his main art, such as poetry, prose, philosophy and politics.

His work is divided in three main periods: A) 1937-1960: He composes orchestral works and chamber music according to western forms and contemporary techniques. B) 1960-1980: He tries to combine the symphony orchestra with traditional instruments and creates new vocal forms and ensembles, which evolved to an artistic movement with a unique popular response. C) 1981-: He returns to symphonic forms and explores the operatic style.

On December 15, 1997, Mikis Theodorakis donated his personal archive to the Music Library of Greece “Lilian Voudouri”. The archive, impressive in size and thematic variety, includes manuscript scores and texts, press cuttings, posters, programmes, audio-visual material, dissertations – studies, photographs, medals and various publications. His manuscripts, both scores and texts, as well as part of the music programmes collection are now available online.